Krum

Smutna komedia o strachu przed życiem, o niemożliwości zmiany, o marzeniach, które nigdy nie zostaną urzeczywistnione. A z drugiej strony opowieść o kruchości życia i o rozpaczliwym przywieraniu do niego, szukaniu miłości i wspólnoty.

Tytułowy Krum wraca po nieudanej emigracji z USA do swojego małego rodzinnego miasta. Pomimo upływu lat, zastaje wszystko w stanie niezmienionym. Mieszkańcy wciąż żyją swoimi niespełnieniami, lękami, nie bardzo ważnymi sprawami. Żadne z nich nie ma wystarczającej odwagi i siły charakteru, żeby zrobić coś „dużego”, zawalczyć o zmianę, ale też każde z nich, każdego dnia, działa tyle ile może. Levin pokazuje swoich bohaterów w niezwykle czuły sposób. Pokazuje ich codzienne zmagania jako coś mistycznego. Jako codzienną praktykę stawania oko w oko z samym sobą i rzeczywistością której się nie rozumie i nie potrafi przeniknąć. W spektaklu zmagania te pokazane zostaną z perspektywy łóżka szpitalnego chorego Tugatiego. To wyostrza obraz, pokazuje że strach przed życiem, przed zmianą, czy nową rzeczywistością, której teraz doświadczamy, jest absurdalny, jest wytworem lęku któremu można i trzeba stawić czoło.