Audiencja II

„Audiencja II" to legendarny monodram - w 2019 roku obchodzący swoje pięćdziesięciolecie - utwór pełen improwizacji, zaskakujących zwrotów akcji i wciągający do uczestnictwa publiczność, przekształcający się w "teatr w teatrze" - trzymająca w napięciu "komedia" w wykonaniu teatralnego wirtuoza Mikołaja Grabowskiego!

Podczas specyficznie schaefferowskiego wykładu o nowej muzyce - z surrealistycznym epizodem sennym pośrodku utworu - aktor-prelegent najpierw wygłasza monolog o sztuce i kondycji artysty we współczesnym świecie, by następnie przejść do odważnego i nieobliczalnego happeningu z widzami, którzy stają się czynnym uczestnikiem zdarzenia. Pozorna przypadkowość wydarzeń widowiska i jego żywiołowość gwarantują wyborną zabawę i śmiech do łez.

Tekst wybitnego kompozytora, muzykologa i dramaturga Bogusława Schaeffera jest przewrotnym wykładem z teorii muzyki, w którym dociekanie absolutu w kategoriach klasycznej estetyki brutalnie się zderza z kabotyńskimi zagrywkami, balansowaniem na krawędzi trywialności, autoironii i wyzywającym brakiem sensu. Słowem, to Schaeffer w całej okazałości - bez jednoznacznych odpowiedzi i ze wszystkimi obsesjami!

To także rzadka okazja do zobaczenia w akcji aktora, reżysera, dyrektora wielu znakomitych scen w Polsce - Mikołaja Grabowskiego, który jako pierwszy się podjął próby zainscenizowania i zagrania „Audiencji II". Monodram od swojej premiery w 1969 roku nieustannie bawi polską i zagraniczną publiczność. Był grany m.in. w Iranie przed cesarzową Farah Dibą Pahlavi, a także na festiwalach w Meksyku, Holandii, Belgii, Danii, Niemczech.

Bogusław Schaeffer to artysta wszechstronny - dramatopisarz, kompozytor, historyk muzyki. Swoją przygodę z kompozycją rozpoczął w wieku 17 lat i jako kompozytor uznawany jest za przedstawiciela muzycznej awangardy, a jako muzykolog uważany jest za znawcę nowych prądów i tendencji w muzyce. Pisaniem zajął się prawie o dekadę później - już jako dojrzały twórca - a jego pierwsza sztuka teatralna datowana jest na rok 1955. Od tego czasu napisał ponad czterdzieści utworów teatralnych. Najbardziej znane - nie tylko w Polsce, ale również na świecie - to: "Audiencja I", „Audiencja II", „Audiencja III, czyli Raj Eskimosów”, „Audiencja IV", „Audiencja V", „Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego", „Scenariusz dla trzech aktorów", „Kwartet dla czterech aktorów".

 

Prapremiera w krakowskim BWA: czerwiec 1969

Premiera w krakowskim Teatrze STU: 19 lutego 1988