Paweł Aigner

Aktor i reżyser. W latach 1993-2004 związany z Białostockim Teatrem Lalek. Za role w spektaklach BTL otrzymał wiele nagród (m.in. za tytułowego Guliwera w sztuce J. Swifta, Zerzabellę w „Paradach" J. Potockiego). Z powodzeniem grał również w spektaklach żywego planu, m. in. Filipa w „Iwonie, księżniczce Burgunda" W. Gombrowicza, Aleksieja w „Merylin Mongoł" N. Kolady - obie pod reżyserskim okiem Waldemara Śmigasiewicza.

Pracę reżysera rozpoczął od inscenizacji spektaklu „Kandyd, czyli optymizm" według Voltaire'a w toruńskim Baju Pomorskim (2004). Pracował w wielu teatrach lalkowych i dramatycznych, m. in. w Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, gdzie wyreżyserował takie przedstawienia, jak: „Zielony Wędrowiec” (2005), „Ballady i romanse” (2012), czy „Tuwim i…” (2018). Jako reżyser współpracował między innymi z teatrami: Groteska w Krakowie („Kandyd, czyli optymizm", 2004), Białostockim Teatrem Lalek (m. in. „Murdas. Bajka", 2007, „Księżniczka Angina", 2011, „Kandyd, czyli optymizm”, 2016 i „Słomkowy kapelusz", 2018), Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku („Trzecie Imię Kota”, 2006), Rampa na Targówku w Warszawie („Brat naszego Boga”, 2006), Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie („Pantaleon i wizytantki”, 2008), Powszechnym w Łodzi („Roszada”, 2009, „Kolacja dla głupca”, 2010, „Życie”, 2011), Studio Buffo Warszawa („Wielki apetyt”, 2010), Wybrzeże w Gdańsku („Arabela”, 2012, „Zakochany Szekspir”, 2017), Lubuskim Teatrem im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze „Chory z urojenia, 2012), Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie („Prawda”, 2017), Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu („Amadeusz”, 2019).

Jako aktor miał okazję kreować De Guiche’a w spektaklu „Cyrano de Bergerac” w reżyserii Mariana Pecko (Białostocki Teatr Lalek Białystok, 1996).

W 2018 roku nagrodzony został Złotą Maską za reżyserię spektaklu „Szelmostwa Skapena" w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki.