Nikt nie kocha tak jak tenor

Tytuł oryginalny: Comedy of tenors

Akcja sztuki rozgrywa się we Francji. Dla niektórych kraj ten jest rajem smakoszy wyrafinowanej kultury; dla innych, jak choćby producenta Henry’ego Saundersa, to siedlisko rozpusty i hedonizmu.

Jednych i drugich łączy to, że wszyscy wyczekują z niecierpliwością koncertu światowej sławy tenorów, w tym Tito Merellego.

Tito Merelli, niegdyś największy amant wśród tenorów, boleśnie przeżywa fakt, że coraz bardziej się starzeje. Jego wrogiem numer jeden (choć ten „wróg” nic o tym nie wie) staje się młody i zdolny śpiewak Carlo. Cierpi nie tylko ego artysty, lecz również – a może przede wszystkim – ego mężczyzny. Tito obawia się, że nie jest już tak pociągający jak kiedyś.

Dlatego gdy tenor nakrywa w pokoju swoją żonę z młodym mężczyzną, dostaje białej gorączki. Oczywiście to jedna z wielu omyłek, które budują tą farsę. Jest ich w sztuce dużo więcej…

„Nikt nie kocha tak jak tenor” to zgrabny miszmasz elementów kultury wysokiej i popularnej, elementów kilku kultur - przede wszystkim włoskiej i francuskiej, w zabawny sposób zestawiający charaktery i wyglądy oraz profesje bohaterów.

Na koniec ma miejsce grande finale, jednak nie w takim kształcie, jakiego się wszyscy spodziewali…